Ari Aster tarafından yönetilen 'Kalıtsal', gizemli bir aile trajedisi etrafında dönen karanlık bir hikaye sunar. Film, ana karakter Annie'nin, annesinin ölümünün ardından ailesinin içindeki sırları açığa çıkarmak için verdiği mücadeleyi konu alıyor. Gerilimi ve ailesel ilişkileri ustalıkla harmanlayarak izleyiciyi etkisi altına alıyor. Görselliği ve hikaye anlatımı ile dikkat çeken 'Kalıtsal', psikolojik kurgu ile korku unsurlarını bir arada sunmakta. Filmin, özellikle müziği ve görsel estetiği, izleyicilerin belleklerinde kalıcı bir etki bırakıyor. Korku türüne yeni bir soluk getiren bu film, birçok izleyici ve eleştirmen tarafından dünya genelinde beğenilip, tartışma konusu olmuştur.
Filmde Toni Collette, Annie rolünü üstlenirken, Gabriel Byrne kocası Steve’yi canlandırıyor. Özellikle Toni Collette’in performansı, filme duyulan ilgiyi artırıyor. Alex Wolff ve Milly Shapiro, çocuklar Charlie ve Peter olarak dikkat çekiyor. Tüm oyuncular, karakterlerinin karmaşıklığını başarılı bir şekilde yansıtarak hikayenin duygusal derinliğini artırıyor. Bu kadro, gerilim dolu sahnelerde izleyicinin empati kurmasını sağlıyor.
Kalıtsal, yalnızca korkutucu bir hikaye sunmakla kalmaz, aynı zamanda aile dinamikleri üzerine derinlemesine düşünmemizi sağlar. Film, ailesel ilişkilerin karmaşıklığını ve bu ilişkilerin birey üzerindeki etkilerini araştırırken, aynı zamanda geçmişle yüzleşmenin zorluklarını da ele alır. Korkunun genetik olarak aktarılabileceği fikri, izleyiciyi düşünmeye sevk ederken derin bir psikolojik katman sunar. Aile içi sırların, travmaların ve kayıpların insan psikolojisi üzerindeki etkileri, film boyunca alt metin olarak işlenir. Sonuçta, Kalıtsal bireylerin nasıl şekillendiği ve korkularının nasıl oluştuğuna dair gerilimli bir anlatım sunar.
Kalıtsal, karanlık ve yoğun atmosferiyle dikkat çeken bir sinematografi sunar. Dar alanlar ve düşük aydınlatma kullanımı, izleyiciyi sıkışmış bir hisse sürüklerken, tercih edilen açılar ve kesimler gerilimi artıran unsurlardır. Müzik ve ses efektleri, sahnelerin duygusal yoğunluğunu desteklerken, mekan tasarımı da film boyunca yarattığı korkutucu ve kaygı verici hikaye atmosferini besler.